Co obejmuje przegląd techniczny konstrukcji stalowej?

Co dokładnie obejmuje przegląd techniczny konstrukcji stalowej?

Przegląd obejmuje oględziny, pomiary, badania nieniszczące i ocenę bezpieczeństwa użytkowania. W praktyce sprawdza się nie tylko same pręty i blachy, ale cały układ nośny i jego otoczenie. Ocenie podlegają słupy, rygle, płatwie, stężenia, połączenia śrubowe i spawane, a także zakotwienia do fundamentów oraz łożyska i podpory. Kontroluje się zabezpieczenia antykorozyjne i stan powłok, obudowę i poszycia, elementy dojść, podesty, balustrady i drabiny. W halach dodatkowo weryfikuje się tory suwnic, liny i zawiesia oraz wpływ urządzeń na konstrukcję. Analizuje się warunki pracy, obciążenia zmienne, drgania i wpływy środowiska. W razie potrzeby wykonuje się specjalistyczne badania lin stalowych.

Jakie etapy ma kontrola stanu elementów i połączeń?

Kontrola przebiega od przeglądu wstępnego przez badania szczegółowe po klasyfikację usterek i zalecenia. Pierwszy etap to przygotowanie, czyli zebranie dokumentacji, projektu i historii napraw. Następnie wykonuje się oględziny wizualne w świetle dziennym i sztucznym. Potem przechodzi się do pomiarów geometrii, ugięć i luzów, weryfikuje się stan i dokręcenie połączeń śrubowych. Spoiny oraz strefy naprężeń bada się metodami nieniszczącymi. Sprawdza się zakotwienia, odkształcenia lokalne i ewentualne pęknięcia. Na końcu klasyfikuje się usterki według pilności, przygotowuje zalecenia napraw i plan działań.

Jak często należy przeprowadzać przeglądy konstrukcji stalowej?

Częstotliwość zależy od typu obiektu, obciążeń i środowiska, a praktyczny standard to przeglądy roczne i przegląd rozszerzony co kilka lat oraz po zdarzeniach nadzwyczajnych. W wielu obiektach dobrze działa prosty program. Oględziny eksploatacyjne prowadzone regularnie przez obsługę. Przegląd okresowy raz w roku z badaniami kluczowych miejsc. Przegląd rozszerzony co kilka lat z pełną oceną nośności, korozji i zmęczenia. Dodatkowe kontrole po wichurach, intensywnych opadach śniegu, trzęsieniach, uderzeniach maszyn lub pożarze. Obiekty z suwnicami, dynamicznymi obciążeniami lub w środowisku korozyjnym wymagają częstszych przeglądów konstrukcji stalowych.

Jakie metody badań nieniszczących stosuje się podczas przeglądu?

Stosuje się badania wizualne, penetracyjne, magnetyczno-proszkowe, ultradźwiękowe i radiograficzne oraz metody dedykowane dla lin stalowych. Najczęściej wykorzystuje się:

• Badania wizualne VT. Szybkie wykrywanie korozji, uszkodzeń powłok i widocznych pęknięć.
• Badania penetracyjne PT. Wykrywanie powierzchniowych nieciągłości w spoinach i na krawędziach.
• Badania magnetyczno-proszkowe MT. Wykrywanie pęknięć w elementach ferromagnetycznych.
• Badania ultradźwiękowe UT. Ocena nieciągłości wewnętrznych, grubości ścianki, ubytków przekroju.
• Radiografia RT. Dokumentacja i ocena spoin w miejscach o szczególnej odpowiedzialności.
• Pomiary grubości powłok i stali. Miernikiem grubości powłok oraz ultradźwiękowym pomiarem materiału.
• Endoskopia i boroskopia. Dostęp do wnętrz zamkniętych profili.
• Badania lin stalowych metodą magnetyczną MRT. Wykrywanie pęknięć drutów i ubytków przekroju bez demontażu.

Dobór metod zależy od materiału, dostępu, grubości elementu i wymaganego poziomu czułości.

Jak ocenia się korozję, odkształcenia i zmęczenie materiału?

Łączy się oględziny, pomiary i badania nieniszczące, a wyniki porównuje z projektem i wymaganiami technicznymi. Korozję ocenia się wizualnie i pomiarowo. Sprawdza się rodzaj i zasięg ognisk, mierzy grubość stali i powłok, określa ubytek przekroju i stopień ochrony. Odkształcenia ocenia się przez pomiar ugięć, wyboczeń, zwichrzeń oraz przesunięć podpór. Stosuje się łaty, niwelatory, dalmierze lub skanery, jeśli wymagana jest większa dokładność. Zmęczenie materiału rozpoznaje się przez lokalizację stref wysokich naprężeń i cykli. W tych miejscach kontroluje się spoiny i detale, wykonuje badania magnetyczne i ultradźwiękowe, a wykryte pęknięcia monitoruje się i usuwa. W obiektach z ruchem dźwignic analizuje się historię obciążeń i liczbę cykli pracy.

Jak powinna wyglądać dokumentacja po przeprowadzonym przeglądzie?

Dokumentacja powinna zawierać protokół, mapę usterek, wyniki badań i zalecenia z priorytetami. Kompletna teczka powinna obejmować:

• Kartę obiektu i zakres przeglądu.
• Opis metod, sprzętu i warunków badania.
• Rysunki lub szkice z lokalizacją usterek.
• Zdjęcia poglądowe i zbliżenia detali.
• Tabele pomiarów, raporty z badań nieniszczących i ich interpretację.
• Klasyfikację pilności działań oraz ograniczeń eksploatacyjnych.
• Listę zaleceń wraz z technologią napraw i kolejnością prac.
• Proponowany harmonogram i zakres monitoringu.
• Wykaz kwalifikacji osób wykonujących przegląd i datę ważności uprawnień.

Raport warto przygotować w wersji elektronicznej i papierowej z czytelnym indeksem i możliwością śledzenia zmian.

Kto może przeprowadzać przegląd i jakie ma kwalifikacje?

Przegląd wykonuje osoba z uprawnieniami budowlanymi w specjalności konstrukcyjno-budowlanej, a badania nieniszczące prowadzą certyfikowani specjaliści. Zespół tworzą zazwyczaj projektant lub rzeczoznawca z doświadczeniem w konstrukcjach stalowych oraz inspektorzy badań nieniszczących. Osoby pracujące na wysokości posiadają uprawnienia do prac alpinistycznych i aktualne szkolenia w zakresie bezpieczeństwa. W obiektach z urządzeniami dźwignicowymi potrzebne jest doświadczenie w ocenie torowisk i lin. Taki podział ról zapewnia rzetelną diagnozę i realne zalecenia naprawcze.

Jak przygotować obiekt przed przeglądem, by skrócić czas kontroli?

Najważniejsze jest zapewnienie dostępu, porządku i aktualnej dokumentacji, a także oczyszczenie kluczowych miejsc. Przygotowanie obejmuje:

• Udostępnienie projektu, zmian powykonawczych i poprzednich protokołów.
• Wskazanie miejsc napraw, kolizji i trudnych dostępów.
• Zapewnienie dojazdu, podnośników lub zgody na prace alpinistyczne.
• Wyłączenie stref i maszyn na czas badań.
• Odciążenie suwnic i demontaż osłon tam, gdzie to potrzebne.
• Oczyszczenie spoin, blach czołowych, podpór i zakotwień.
• Odśnieżenie i odwodnienie dachów oraz tarasów.
• Zapewnienie zasilania dla sprzętu i bezpiecznych punktów zaczepowych.

Dobre przygotowanie skraca czas przestoju i obniża ryzyko dodatkowych wejść na obiekt.

Co zrobić po przeglądzie, by przedłużyć żywotność konstrukcji?

Wdrożyć zalecenia, usunąć usterki, odnowić zabezpieczenia i zaplanować monitoring w miejscach krytycznych. Po kontroli warto:

• Dokręcić lub wymienić śruby i łączniki, wyeliminować luzy.
• Naprawić spoiny i detale, zastosować wzmocnienia w strefach ryzyka.
• Odnowić powłoki antykorozyjne i zabezpieczyć krawędzie.
• Usprawnić odwodnienie, uszczelnić styki i kontrolować dylatacje.
• Ustalić harmonogram czyszczenia i sezonowych oględzin.
• Wprowadzić monitoring miejsc o wysokich naprężeniach i cyklicznych obciążeniach.
• Utrzymywać plan odśnieżania dachów wielkopowierzchniowych.
• Montaować siatki zabezpieczające tam, gdzie to poprawia bezpieczeństwo.
• Zaplanować cykliczne badania lin stalowych i torów suwnic.

Oferujemy audyty i przeglądy konstrukcji stalowych z badaniami nieniszczącymi, prace na wysokości oraz naprawy i wzmocnienia. Realizujemy zlecenia w Polsce i na terenie Unii Europejskiej w modelu od diagnozy do wdrożenia, z wyceną indywidualną. Wspieramy także konstrukcje membranowe, w tym inspekcje i prace konserwacyjne.